1. เขตเทือกเขาและที่ราบสูงภาคตะวันตก ทางด้านตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ซึ่งมีพื้นที่ติดต่อกับมหาสมุทรแปซิฟิก มีเทือกเขาแอนดีสทอดตัวเป็นแนวยาวขนานกับชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกจากเหนือสุดลงมาใต้สุด ตั้งแต่ประเทศปานามาถึงเกาะเตียร์ราเดลฟวยโก แนวเทือกเขานี้มีความยาวประมาณ 7,200 กิโลเมตร นับเป็นเทือกเขาที่ยาวที่สุดในโลก และเป็นต้นกำเนิดของแม่น้ำโอริโนโคและแม่น้ำแอมะซอน ซึ่งเป็นแม่น้ำสายสำคัญในทวีปอเมริกาใต้ ที่มียอดเขาสูงที่สุด ชื่อ อะคองคากัว สูงประมาณ 6,960 เมตร ในประเทศอาร์เจนตินา นับเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในทวีปอเมริกาเหนือและทวีปอเมริกาใต้
เขตเทือกเขาสูงทางด้านตะวันตกเป็นแนวเทือกเขาหินใหม่ที่มีภูเขาไฟที่ทรงพลังอยู่หลายลูกและมีที่ราบสูงและแอ่งระหว่างภูเขาอยู่หลายลูก เช่น ที่ราบสูงแอลติพลาโน ในเขตประเทศโบลิเวีย ชีลีและเปรู เป็นที่ราบสูงที่มีเนื้อที่กว้างขวางอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลเป็นที่ 2 รองจากที่ราบสูงทิเบตมีความสูงประมาณ 3,600-4,000 เมตร และมีทะเลสาบติติกากาอยู่ในเขตที่ราบสูงนี้ ที่ราบสูงกีโต ในประเทศเอกวาดอร์ที่ราบสูงระหว่างภูเขาในทวีปอเมริกาใต้เป็นบริเวณที่มีประชากรเข้าไปตั้งถิ่นฐานอาศัยหนาแน่น เพราะมีภูมิอากาศอบอุ่นสบาย
2. เขตที่ราบลุ่มแม่น้ำ มีที่ราบลุ่มแม่น้ำสำคัญ 3 แห่ง ดังนี้
ที่ราบลุ่มแม่น้ำโอริโค เป็นลุ่มน้ำทางเหนือของทวีปอเมริกาใต้ ในเขตประเทศโคลอมเบียและเวเนซุเอลา พื้นที่ในเขตลุ่มน้ำนี้เป็นแหล่งเลี้ยงสัตว์ที่สำคัญแห่งหนึ่งในทวีปอเมริกาใต้ แม่น้ำที่อยู่ไม่ห่างจากแม่น้ำแอมะซอลนัก และไหลส่งสู่ทะเลแคริบเบียนทางตอนเหนือ
ที่ราบลุ่มแม่น้ำแอมะซอน เป็นที่ราบลุ่มน้ำที่ใหญ่และมีปริมาณน้ำมากที่สุดของโลก มีพื้นที่ลุ่มน้ำประมาณ 7 ล้านตารางกิโลเมตร ตั้งอยู่ในเขตประเทศบราซิล พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าดงดิบที่มีฝนตกชุก เป็นลุ่มน้ำที่กว้างใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นแม่น้ำสายที่ยาวที่สุดในทวีปอเมริกา
ที่ราบลุ่มแม่น้ำปารานา – ปารากวัย – อุรุกวัย อยู่ทางใต้ของที่ราบลุ่มน้ำแอมะซอน ในเขต 3 ประเทศ คือ ปารากวัย อุรุกวัยและอาร์เจนตินา บริเวณที่แม่น้ำทั้ง 3 ไหลมาบรรจบกัน มีลักษณะเป็นอ่าวใหญ่ เรียกว่า รีโอเดอลาพลาตา ( Rio de la Plata ) มีความกว้างประมาณ 200 กิโลเมตร และยาวประมาณ 300 กิโลเมตร
3. เขตที่ราบสูงภาคตะวันออก ทางด้านตะวันออกมีที่ราบสูงหลายบริเวณ แต่มีอาณาเขตไม่ต่อเนื่องกัน ที่ราบสูงขนาดใหญ่อยู่ 4 แห่ง เรียงจากเหนือมาใต้ คือ
ที่ราบสูงกายอานา (เกียนา) ตั้งอยู่ในประเทศเวเนซุเอลาและประเทศกายอานา ระหว่างแม่น้ำแอมะซอน กับแม่น้ำโอริโนโค มีทุ่งหญ้าเขตร้อนขึ้นอยู่ทั่วไป เรียก “ทุ่งหญ้ายาโนส” ซึ่งเป็นเขตทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่ และเป็นแหล่งผลิตกาแฟที่มีชื่อเสียงของโลก
ที่ราบสูงบราซิล ตั้งอยู่ทางด้านตะวันออกของประเทศบราซิล อยู่ระหว่างแม่น้ำแอมะซอล กับแม่น้ำปารานา ปารากวัย อุรุกวัย พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าเมืองร้อน เรียก “ทุ่งหญ้าแคมโปส” เป็นเขตทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และเป็นแหล่งผลิตกาแฟที่มีชื่อเสียงของโลก เช่นเดียวกับที่ราบสูงกายอานา (เกียนา)
ที่ราบสูงมาตูโกรสซู เป็นที่ราบสูงในประเทศบราซิล อยู่ระหว่างลุ่มน้ำแอมะซอนและลุ่มน้ำปารากวัย เป็นเขตทุ่งหญ้าเขตร้อนซึ่งเป็นแหล่งเลี้ยงสัตว์ที่สำคัญทางทวีปอเมริกาใต้
ที่ราบสูงปาตาโกเนีย ตั้งอยู่ทางใต้ของประเทศอาร์เจนตินา หรือทางตอนใต้ของทวีป เป็นเขตอากาศหนาวเย็นและแห้งแล้ง เป็นเขตทุ่งหญ้าเลี้ยงแกะพันธุ์ขน
4. เกาะและหมู่เกาะ ด้านทิศตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปอเมริกาใต้ตั้งแต่ละติจูด 41 องศาใต้ ลงไปจนถึงปลายสุดแหลมฮอร์นมีเกาะและหมู่เกาะจำนวนมาก เรียกว่าเกาะโชโนส เป็นกลุ่มเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้ของประเทศชิลีและกลุ่มเกาะเตียร์ราเดลฟวยโก ประกอบด้วยเกาะทุกเกาะที่อยู่ตอนใต้ของช่องแคบมาเจลลัน ครอบคลุมเนื้อที่ทั้งหมด 73,644 ตารางกิโลเมตร เป็นทั้งเกาะภูเขาไฟ และเกาะชายฝั่งที่เป็นฟีออร์ดซึ่งเกิดจากการกระทำของธารน้ำแข็ง
ลักษณะภูมิอากาศของทวีปอเมริกาใต้ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่อไปนี้
- ที่ตั้ง พื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในเขตละติจูดต่ำ ดังนั้นเกือบทุกประเทศอยู่ในเขตร้อน ยกเว้น อุรุกวัย อาร์เจนตินา ชิลีที่อยู่ในเขตละติจูกลาง หรืออยู่ในเขตอบอุ่น
- ลักษณะภูมิประเทศ มีเทือกเขาแอนดีสวางตัวอยู่แนวเหนือ-ใต้ขนานกับชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิก จึงเป็นกำแพงขวางกั้นความชื้นและลมประจำที่พัดจากทะเล ทำให้ดินแดนภายในทวีปบางบริเวณมีอากาศแห้งแล้ง เป็นเขตทุ่งหญ้าและทะเลทราย ประเทศที่ตั้งอยู่ในเขตละติจูดต่ำมีอากาศร้อน ยกเว้นบริเวณเทือกเขาและที่ราบสูงจะมีอุณหภูมิลดลงจะมีอากาศอบอุ่น เช่น โบโกตา เมืองหลวงของประเทศโคลัมเบีย ลาปาซ เมืองหลวงของประเทศโบลิเวีย
- ลมประจำ พื้นที่ส่วนใหญ่ของทวีปอเมริกาใต้อยู่ในเขตลมสงบบริเวณศูนย์สูตร และเขตอิทธิพลของลมสินค้าตะวันออกเฉียงเหนือและลมสินค้าตะวันออกเฉียงใต้ ทำให้ชายฝั่งตะวันออกของทวีปมีฝนตกชุก แต่ลมนี้ไม่ได้นำความชื้นเข้าสู่พื้นที่ภายในทวีป
- กระแสน้ำ กระแสน้ำเย็นเวสต์วินด์ ไหลมาจากแถบขั้วโลกผ่านเลียบชายฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาใต้ คือ ชายฝั่งทะเลของประเทศชิลีและเปรูเรียกว่า กระแสน้ำเย็นฮัมโบลต์ หรือกระแสน้ำเย็นเปรู ทำให้ชายฝั่งด้านนี้ในฤดูร้อนไม่ร้อนมากนัก ทางด้านตะวันออกมีกระแสน้ำอุ่นบราซิลและกระแสน้ำเย็นฟอล์กแลนด์ไหลผ่าน
ลักษณะภูมิอากาศของอเมริกาใต้ แบ่งออกเป็น 8 เขต
- เขตภูมิอากาศแบบป่าดิบชื้น (Tropical Rainforest Climate) เป็นเขตที่มีอากาศร้อนและชุ่มชื้นตลอดปีพบในบริเวณเขตศูนย์สูตรแถบลุ่มแม่น้ำแอมะซอนและชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล พืชพรรณธรรมชาติ เป็น ป่าดิบ เรียกว่า ป่าเซลวาส (Selvas)
- เขตภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าเมืองร้อนหรือสะวันนา (Savanan Climate) เป็นเขตที่มีอากาศร้อนตลอดปี มีฤดูแล้งสลับกับฤดูฝนพบในบริเวณลุ่มแม่น้ำโอริโนโคในประเทศโคลัมเบียและเวเนซุเอลา ที่ราบสูงกิอานาในประเทศเวเนซุเอลา ที่ราบสูงบราซิล พืชพรรณธรรมชาติ เป็น ทุ่งหญ้าและป่าโปร่งทุ่งหญ้าในเขตลุ่มแม่น้ำโอริโนโคและที่ราบสูงกิอานา เรียกว่า ทุ่งหญ้ายาโนส (Llanos) ทุ่งหญ้าในเขตประเทศบราซิล เรียกว่า ทุ่งหญ้าแคมโปส ทุ่งหญ้าทางตอนใต้ของบราซิล ปารากวัยและตอนเหนือของอาร์เจนตินา เรียกว่า ทุ่งหญ้ากรันชาโก
- เขตภูมิอากาศแบบทะเลทราย (Desert Climate) มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยน้อยกว่า 10 นิ้วต่อปี ได้แก่ ทะเลทรายอะตากามา ทางชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกในเขตประเทศเปรู และตอนเหนือของชีลี และทะเลทรายในเขตที่ราบสูงปาตาโกเนียทางตะวันออกของเทือกเขาแอนดีสในเขตประเทศอาร์เจนตินา
- เขตภูมิอากาศแบบกึ่งทะเลทราย (Steppe Climate) ซึ่งอยู่ระหว่างเขตทะเลทรายกับเขตอบอุ่น มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยน้อยกว่า 15 นิ้วต่อปี พบบริเวณตะวันออกของอาร์เจนตินาถึงที่ราบสูงปาตาโกเนียทางตอนใต้ พืชพรรณธรรมชาติ ทุ่งหญ้าสั้นๆ หรือทุ่งหญ้าสเตปป์
- เขตภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน (Mediterranean Climate) มีอากาศร้อนแห้งแล้งในฤดูร้อน และมีอากาศอบอุ่นฝนตกในฤดูหนาวพบบริเวณชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกตอนกลางของชิลี พืชพรรณธรรมชาติ ไม้พุ่มมีหนาม ใบแหลมเรียวเล็ก เป็นมันเปลือกหนา เพื่อป้องกันการคายน้ำในฤดูร้อน
- เขตภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น มีอากาศอบอุ่นชุ่มชื้น ปริมาณน้ำฝนปานกลาง ประมาณ 750-1,500 มิลลิเมตรต่อปี ได้รับอิทธิพลจากลมประจำที่พัดผ่านน่านน้ำนำกระแสน้ำอุ่นเข้าสู่ฝั่ง พบบริเวณชายฝั่งตะวันออกของทวีป พืชพรรณธรรมชาติ เป็นป่าผลัดใบ และบริเวณภายในมีปริมาณน้ำฝนน้อยลง พืชพรรณเป็นทุ่งหญ้ายาวเรียกว่า ทุ่งหญ้าปามปัส (Pampas) มีความสำคัญทางการเกษตรของประเทศปารากวัย อุรุกวัยและอาร์เจนตินา
เขตภูมิอากาศแบบภาคพื้นสมุทรชายฝั่งตะวันตก มีอากาศอบอุ่นชุ่มชื้นตลอดปี เพราะได้รับอิทธิพลจากลมประจำตะวันตก ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 5,000 มิลลิเมตรต่อปี พบบริเวณทางตอนใต้ของเขตภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียนในประเทศชีลี พืชพรรณธรรมชาติ ป่าผลัดใบกับป่าสน
เขตภูมิอากาศแบบภูเขาสูง มีอากาศเปลี่ยนแปลงไปตามความสูงของพื้นที่พบบริเวณแถบเทือกเขาแอน
ลักษณะทางเศรษฐกิจโดยรวมของทวีปอเมริกาใต้
1. เกษตรกรรม ถือเป็นกิจกรรมทางเศรษฐกิจหลักของทวีปอเมริกาใต้
จำแนกได้ดังนี้
1.1 การเพาะปลูก ทวีปอเมริกาใต้มีการเพาะปลูกเพื่อการยังชีพควบคู่
ไปกับการเพาะปลูกเพื่อการค้า การยังชีพ จะเป็นการใช้พื้นที่ขนาดเล็กและเป็น
แบบทำไร่เลื่อนลอย โดยชาวพื้นเมือง หรือ ประชากรส่วนใหญ่ของทวีป ส่วนการเพาะ
เพื่อการค้าจะเป็นการปลูกในพื้นที่ขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่เป็นนายทุนชาวผิวขาว สำคัญ
ปลูกเพื่อการค้า ได้แก่
ข้าวสาลี เป็นพืชที่ปลูกได้ดีในเขตภูมิอากาศแบบอบอุ่น ในทวีปอเมริกาใต้จะปลูกใน เขตละติจูดสูงทางตอนใต้ของประเทศอาร์เจนตินา
กาแฟ ปลูกได้ดีในเขตร้อนชื้น ในประเทศ บราซิล และ โคลัมเบีย
โกโก้ ปลูกมากในประเทศบราซิล เอกวาดอร์ และ เวเนซุเอลา
อ้อย ปลูกมากบริเวณชายฝั่งในที่สูงบรา และบริเวณเชิงเทือกเขาแอนดีสใน ประเทศโคลัมเบีย
ข้าวโพด ปลูกกระจายมากบริเวณชายฝั่ง มหาสมุทรแอตแลนติก ที่ราบสูงตอนล่าง
และที่ราบลุ่มแม่น้ำปารานาในประเท อาร์เจนตินา
ฝ้าย ปลูกมากในประเทศบราซิล อาร์เจนตินาและเปรู
ยางพารา ปลูกมากในประเทศบราซิล และ อุรุกวัย
พืชสกุลส้ม ปลูกมากตามชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกและชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก และ ทะเลแคริบเบียน
1.2 การเลี้ยงสัตว์ ทวีปอเมริกาใต้มีทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ที่กว้างขวางมาก
- วัวพันธุ์เนื้อ เลี้ยงมากบริเวณชายฝั่งตะวันออกของ
บราซิล อุรุกวัย อาร์เจนตินา โดยเฉพาะประเทศ
อาร์เจนตินา มีการเลี้ยงโคเนื้อมาก สามารถส่งออก
มากที่สุดในทวีป
- แกะพันธุ์เนื้อ และพันธุ์ขน เลี้ยงมากบริเวณเขตอากาศ
กึ่งแห้งแล้งของเปรู ชิลี ที่ราบสูงปาตาโกเนีย
- หมู เลี้ยงในบราซิล และอาร์เจนตินา
1.3 การประมง ส่วนใหญ่ทาการประมงขนาดเล็กบริเวณชายฝั่ง
แหล่งประมงที่สำคัญของทวีปคือ บริเวณชายฝั่ง
ประเทศเปรู อาร์เจนตินา บราซิล หมู่เกาะฟอล์กแลนด์
หมู่เกาะของเวเนซุเอลา ประเทศเปรู ส่งเสริมการทำ
ปลาสดแช่แข็งส่งไปจำหน่ายที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
1.4 การทำเหมืองแร่ ทวีปอเมริกาใต้ เป็นแหล่งทรัพยากรที่สำคัญของโลก
แหล่งแร่ ที่สำคัญได้แก่
- ทองแดง ประเทศที่ผลิตทองแดงได้เป็นอันดับ 1
ของโลก คือ ประเทศชิลี และยังพบมากใน
ประเทศเปรู และบราซิล
- เหล็ก ในทวีปอเมริกาใต้ไดพบ 3 บริเวณ ได้แก่ บริเวณ
ที่สูงกิอานา ในประเทศเวเนซุเอลา บริเวณที่ราบ
ลุ่มแม่น้ำอะแมซอนและที่สูงบราซิล
- ทองคำ พบได้มากในประเทศโคลัมเบีย และบราซิล
- เงิน พบตามแนวเทือกเขาแอนดีสในเขตประเทศเปรู ชิลี
และ โบลิเวีย
- น้ำมันดิบ พบมากในประเทศเวเนซุเอลา และบางพื้นที่
อาร์เจนตินา และโคลัมเบีย
- ถ่านหิน พบบริเวณเทือกเขาในเขตประเทศชิลี โคลัมเบีย
และ อาร์เจนตินา
- รัตนชาติ ที่สำคัญ คือ เพชร พบในบริเวณที่สูงกิอานาทาง
ตอนเหนือ และที่สูงบราซิล
1.5 การทำป่าไม้ เขตป่าไม้ที่สำคัญ คือ เขตป่าเซลวัส บริเวณที่ราบ
ลุ่มแม่น้ำอะแมซอน แต่ด้วยเป็นเขตทุรกันดาร
การคมนาคมไม่สะดวก มีโรคร้ายชุกชุม เช่น
โรคมาเลเรีย จึงมีการทำป่าไม้เฉพาะบริเวณที่มี
แม่น้ำไหลผ่าน ไม้ที่มีค่า เช่น ต้นซิงโคนาที่นำมา
สกัดทำยาควินิน ต้นยูคาลิปตัส ยางพารา และยาง
ไม้ที่นำมาใช้ทำหมากฝรั่ง เป็นต้น
2. การอุตสาหกรรม ส่วนใหญ่เป็นอุตสาหกรรมขั้นพื้นฐาน
ส่วนอุตสาหกรรมขั้นสูงจะอยู่ในวงจำกัดและมี
เฉพาะบางประเภท ดังนี้
2.1 อุตสาหกรรมขั้นพื้นฐาน ได้แก่
- อุตสาหกรรมการเกษตร จะกระจายในหลายประเทศที่สำคัญ
ได้แก่ อุตสาหกรรมแปรรูปผลผลิตทางเกษตร ซึ่งเป็น
อุตสาหกรรมขนาดเล็กและขนาดกลาง เช่น อาหารสด
อาหารแช่แข็ง อาหารกระป๋อง น้ำตาลทราย แปรรูปยางพารา
เป็นต้น โดยการผลิตอาหารกระป๋อง จะพบในประเทศ
อาร์เจนตินา และเปรู ผลิตภัณฑ์เนื้อวัวและแกะ พบในประเทศ
อาร์เจนตินา และบราซิล น้ำตาลทราย ในประเทศบราซิล
โคลัมเบีย และ กายอานา น้ำมันปาล์ม พบในประเทศโคลัมเบีย
และ เอกวาดอร์ แปรรูปยางพารา ในประเทศบราซิล
- อุตสาหกรรมการประมง พบกระจายตามชายฝั่งตอนเหนือ
แถบชายฝั่งทะเลแคริบเบียน ด้านตะวันตกของชายฝั่งมหาสมุทร
แปซิฟิกและด้านตะวันออกชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก
ประเทศที่มีอุตสาหกรรมการประมง ได้แก่ประเทศเปรู และ ชิลี
2.2 อุตสาหกรรมขั้นสูง ส่วนใหญ่เป็นการย้ายฐานการผลิตจากกลุ่ม
ประเทศพัฒนา เช่นเดียวกับประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดา
ที่ย้ายฐานการผลิตมายังประเทศในทวีปอเมริกาใต้
อุตสาหกรรมที่สำคัญ ได้แก่
- อุตสาหกรรมเกี่ยวกับปิโตรเลียม พบในประเทศโคลัมเบีย
เปรู เอกวาดอร์ เวเนซุเอลา และ ตรินิแดดและโคเบโก
- อุตสาหกรรมเคมีภัณฑ์ พบในประเทศชิลี เวเนซุเอลา และ
ตรินิแดดและโคเบโก
- อุตสาหกรรมยานยนต์และอุปกรณ์ขนส่ง พบในประเทศ
อาร์เจนตินา บราซิล และ อุรุกวัย
- อุตสาหกรรมไฟฟ้า อิเล็กทรอนิกส์ พบในประเทศปารากวัย
ลักษณะทางสังคมและวัฒนธรรมของทวีปอเมริกาใต้
วัฒนธรรมของทวีปอเมริกาใต้จัดอยู่ในกลุ่มวัฒนธรรมละตินอเมริกัน ลักษณะเชื้อชาติ ภาษา ศาสนาของประชากรมีรากฐานมาจากกลุ่มยุโรปใต้ ผสมผสานกับวัฒนธรรมของชาวพื้นเมืองอินเดียนแดง และ นิโกร
เชื้อชาติ
พวกอินเดียนแดง เป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของทวีปอเมริกาใต้ อาศัยอยู่บริเวณที่สูง บนเทือกเขาแอนดีส เขตที่ราบลุ่มปากแม่น้ำแอมะซอน ชายฝั่งทะเลแคริบเบียน มีอารยธรรมของตนเอง เช่น ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง รู้จักการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ เป็นต้น
พวกผิวขาวจากยุโรป ซึ่งอพยพเข้าไปตั้งหลักแหล่งเมื่อประมาณ พ.ศ.2400 ได้แก่ ชาวสเปน โปรตุเกส อิตาลี เยอรมัน และโปแลนด์ ส่วนใหญ่เชื้อสายสเปน และโปรตุเกส เข้ายึดครองดินแดนจากชาว พื้นเมือง อาศัยอยู่บริเวณชายฝั่งทางตะวันออกและทางใต้ของทวีป
พวกนิโกร เข้ามาในสมัยหลัง โดยชาวผิวขาวจับมาเป็นทาส ทำงานตามแหล่งเพาะปลูกในเขตร้อน เหมืองแร่ของชาวผิวขาวในประเทศบราซิล และโคลัมเบีย
พวกเอเชีย ได้แก่ ชาวจีน ญี่ปุ่น อินเดียและอินโดนีเซีย โดยเข้ามาอาศัยดินแดนที่เคยเป็นอาณานิคมของประเทศอังกฤษและเนเธอร์แลนด์ ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 1
พวกเลือดผสม มีกลุ่มประชากรสายเลือดผสมหลายกลุ่ม คือ
-เมสติโซ (Mestizos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวผิวขาว กับชาวอินเดียนแดง เป็นกลุ่มประชากรที่มีจำนวนมากที่สุดในทวีปอเมริกาใต้
-มูแลตโต (Mulattos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวผิวขาว กับนิโกร
-แซมโบ (Zambos) เป็นสายเลือดผสมระหว่างชาวอินเดียนแดง กับนิโกร
เนื้อหา
1) ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์
2 )ดินแดนและภูมิภาคย่อย
